وفى يوم صحيت على صوت فرح بصيت من الشباك
زينة وتهانى وناس كتير دايرين هنا وهناك
شاوروا لى بإيديهم وقالوا لى عقبالك هللت من الفرحة
وسألت ؟!!!! قالوا جارك ، جارك !! حبيبى
اللى ساكن قصادى وبحبه بحبه
روحت الفرح بليل ورسمت فى عنيا الفرحة ساعة ما كان بيشيل بإيديه وبعنيه الطرحة
وشربت شرباتهم وأنا قاعدة باصلهم حتى الأمل مبقاش من حقى افكر فيه
بعد الليلة دى بقى غيرى أولى بيه
وتوهت وسط الزحام ما حد حاسس بى عايزة أجرى
أجرى وأرجع أتوه والناس يقولوا حاسبى
ناس فى طريق النور ما بين فرح وشموع وأنا فى طريق مهجور
و من واراه بدموعى ولقيتنى فايتة من جنب بابه لا هو دارى بقلبى
ولا بـ الى نابه يا ويلى ويلى من طول غيابى
ويا ويل إيامى من جرح عذابه عذاب الجرح اللى فاتوهلى وسابه
حبيبى ساكن قصادى وبحبه